insanın gözleri çatlar mı evladım
göz bu nasıl çatlar deme sakın
gözlerimiz çatladı üzüntüden diyeceğiz az kaldı
seramik gözyaşlarımıza şekil de veremiyoruz artık
herkes çıplak
çırılçıplak hem de
yeni benler yerleşiyor gibi içimize
bünye tabi bu ilkin kabul etmeyecek
zorlanacağız ama alışacağız
maskesizliğe de
çatlayan gözlerimizin altındakine de
silelim şimdi burnumuzun direklerini
yakında gelirler saçlarımızı kesmeye
itiraz etme sakın
ne isterlerse onu yap
otobüsün camına yaslandığında
ya da uyumadan önce yastığa koyarsın ya başını
tavana bakarken sanki bir ses çıkmaya çalışır
iki dudağının arasından hafif bir boşluk yakalasa
süzülecek ama izin vermezsin kelimeye bürünmesine
öyle çok gecelerimiz oldu ki
baktı çıkamıyor dudaklarımızın arasından
o da çatlattı işte gözlerimizi
çatlatıyor
çatlatacak az kaldı
gözlerimizin altındaki
cesetlerine kavuşuyor
farkında olmadan öldürdüklerimizi
sayacağız birer birer
boğarak öldürmeye çalışacağız gözyaşlarımızla onu
kendimizi
nafile
bunun da farkına varacağız belli ki
kim bilir dirilecek belki de çocukluk aşklarımız
kısa bir film izlemeye ne dersin yavrum
korkma ama olur mu
git ayna karşısına
gecenin tam yarısında
gülmeye çalış aynadakine bakalım
gülebilecek misin
yoksa ağlatacak mı seni
çatlayacak ayna da
ama ilkin gözlerin yavrum gözlerin
Kayıt Tarihi : 27.5.2020 00:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
