Çatladı karanlık,
Süzüldü sonsuzun sesi, ışık.
Derinler yekpare zindan duvarları!
Sanki ben gömülmüşüm…
İçeride bir meczup haykırıyor:
- Sana kavuşmak yok - dışarıda
Diye bir yer de, yok…
Sâkit ıstırap mukaddestir.
Mabedinde ses duydular!
Tımarhanemdeki deliler,
Cinnetime öyle karar kıldılar…
Kuşatıldığım yerde davetsiz misafirler.
Yüreğimde hesap-sız-lanmalar,
Ve en acımasız acılar;
Sonsuzluğa böyle yelken açtılar…
- şafakla -
Kayıt Tarihi : 25.4.2006 18:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

duyuların içe dönüşünde yaşanan içsel gerçeklik... ve çelişki gibi görülen hisler aydınlık/karanlık ayrımı gibi çözülür...
hatta şiirinizi şimdi tekrar okurken ne güzel bir iç konuşma dedim...kutlarım...
herbiri ayrı güzellikde...
Keyifle, zekle okudum...
Kutlarım.
Sevgi ve saygılarımla
- Sana kavuşmak yok - dışarıda
Diye bir yer de, yok…
....okumaktan keyif aldım...tebrikler...
TÜM YORUMLAR (7)