Çatladı göz damarım. Şiiri - Navruz Kaplan

Gözümdeki yaşlar yüreğime akıyor
Üzüntüden oluyor ne geldi ne geliyor
Gözümde çatladı damar denlen o şey
Ağlasam ne yazar gülmeye sıra yokki

İsimler karıştı heceledim tek tek ben
Ayırmaya kalkarsam hepisi çok değerli
Hayel kurmuşum ben şimdi bekliyorum
Geç kalırsa sevdiğim gözlerim dayanmıyor

İnceden sızlıyo kalibime söz geçmiyor
Dertler toplanmış bende gülmeye sıra yok ki
Duman oldum bu evde bir gün ben yanacağım
Dayanılmaz olmuşum ben hiç soran yoktur

Üzerimde ay yoktur güneşi soran çoktur
Karanlık gecelerde kör gibi ben olmuşum
Yüz yıl ben yaşasam buna yaşamak dersen
Her gün ağlayana sen buna yaşar diyorsan

Sen gül ben ağlıyım arada köprüler vardır
Artık yolun sonuna biz geldik sen gül yeter
Geldiğime sen bakma kendim için değil ki
Sana değil bu iğilik o kadar çocuk var ki

Navruz ne yapsın burda yılarca ağlamışım
Sen güldün ben ağladım çocuklara demedim
Selam san gönderdim unut sen eskileri
Tüketik eskileri saç ak oldu yüzde çizgiler var