ıslanmış bir kağıda buruşmuş bir kalemle adını yazdım, sonra demiştim
bilirsin ya beni
sevgiye buğulu aynalardan bakan,
sürekli ağzında gaipten söyleşi çalkalayan,
"aralık"sız bir yıl, soğukluğu teninde taşıyan bir adamım
belki bir varım, bin yokum
ama beni, senden iyi kimse bilmez
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta