Çatıkatı Günlükleri Şiiri - Gönüllü Psik ...

ıslanmış bir kağıda buruşmuş bir kalemle adını yazdım, sonra demiştim
bilirsin ya beni
sevgiye buğulu aynalardan bakan,
sürekli ağzında gaipten söyleşi çalkalayan,
"aralık"sız bir yıl, soğukluğu teninde taşıyan bir adamım
belki bir varım, bin yokum
ama beni, senden iyi kimse bilmez

tutulmamış yeminleri unutturan sözler var
bilirsin ya beni
karanlık, perdeleri kapattığında
bir serzeniş uyanır cümlelerde
hep hazin sonlar hazırdır aslında
"insan, kendiyle kendi arasında"
bir son çizer durur
bilirsin ya beni
sen...