Bir volkan kopar da hani içinde,
Yanar durur yüreğinin ta en derinleri,
Ama elinden bir şey gelmez,
Kıvranır durursun ve ağlarsın,
Akar gözyaşların ta en derinlerine...
Rabbim der ve inlersin,
Açarsın sineni elbet bir gün der,
Al kulum bu senin hediyen verir ellerine,
O zaman çocuklar gibi sevinir insan,
Geçmişte kalır tüm çekilenler ve güler gül kokulu yüzün,
Düzeltir çatık kaşlarını ve bakarım doyasıya gamzelerine...
Kayıt Tarihi : 2.5.2012 10:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yaralı Avcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/02/catik-kaslarini.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!