ÇATIDAKİ OYUNCAK BEBEK ŞİİR
🔥🥀🔥🥀🔥🥀🔥🥀🔥🥀🔥🥀🔥🥀
Üç yaşında kopmuş dallarım,
Bir köy sabahına savruldum sessizce.
maral dediler, adıma
ama ben benliğimi aradım gizlice.
Babam sevgisini hep gizlerdi..
Edebi bahane ediyorlardı sevgiye,
Babaannemde öyle görmüş annesinden
Kız çocuğu sevilmezmiş köy evinde.”
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
Oyun mu? Oynanmazmış..
Oyuncaklar değil Çamaşır
leğeni tanıdı minik ellerimi.
Babamın bana aldığı ilk oyuncak
bebeği sakladılar çatıya..
Bir oyuncagı bile çok gördüler bana.
Evimizin önünde yerde çamurla oynarken
Babam karşından bana doğru gelirken
maral diye Kollarını açtı,
Bende baba diye sevinçden
uçarken babaannem beni itti
kendiside sevgi görmedigi için
Sevgiye bile edep” biçmişlerdi.
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
Yaz olurdu, annem kardeşlerim gelirdi,
Bende onlarla gitmek isterdim
ama bir gülüşlük yer yoktu gönüllerinde,
çok sonra anladım..
merhamet sevgi yokmuş kanlarında
Kendi doğurduklarını
bile hiçe sayıyorlardı
Nerde medeniyet nerde saygı
Babamı görünce
Kollarımı yüzüme siper yapardım
Korkumdan yanına yaklaşamazdım
sarılmak ayıp derdi babannem
eksik kalan çocuklugunun bedelini
ödetiyordu dirhem dirhem..
10 yaşımda babaannem vefat etti,
Ama kalbim hiç bişey hissetmedi.
Çünkü eski günler geliyordu aklıma
Köyün her köşesinde canlanırdı hatıram
Ben hâlâ misafirdim kendi yuvamda.
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
Ve yıllar geçti..
Ben büyüdüm, büyütüldüm
Sonunda babam öldü,
ben onu ilk ve son kez
Morgda içten öptüm.
Bir çocuk gibi, yarım
kalan tüm sevgimle.
Geç kalan bir sevda gibi..
içimde biriken tüm duygularımla..
Akan gözyaşlarımla titreyerek öptüm
Sarıldım, Kalk dedim babama..
Kalk baba..
artık kimseden korkmuyorum..
Kalk babam seni çok seviyorum dedim
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
Şimdi büyüdüm sanıyorlar beni,
Ama içimde hâlâ yedi
yaşında bir çocuk ağlar.
Elinden alınan bebeğini özler,
Bir kez sarılamadığı babasını
hayallerde bağrına basar.
Konuşamadım hiç doya doya,
Sözlerim ya içimde
sustu ya gözümde kaldı.
Diğer kızlar gibi sevgiyle
“Babacığım” diyemedim,
Dilimin ucuna her gelişinde
Kalbim geriye adım attı.
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
Annemle konuşurken bile
Hep bir mesafe…
Sanki fazla sevilirsem,
daha çok dışlanırım sandım.
Yalnızlıkla arkadaş oldum.
Beni Anlayan sadece Allah'dı
Her duamda babam vardı
Şimdi Herşeye susuyorum
Çünkü susturularak büyütüldüm
Her gece, içimde bir Maral daha büyürdü
hayatımdan gidenler
benden çok şey götürdü
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
Ama yine de sevdim…
Beni görmeyen gözleri,
Beni duymayan kulakları,
Beni sormayan dilleri sevdim.
Çünkü, Sevgi öğretilmedi bana
Buyüzden döküyorum içimi sayfalara.
Kaçmak için Valize sığamayan,
küçük bir kız çocuğun
bastırılmış duyguları var bu şiirde.
Henüz oynamaya doyamadan
elinden alınmış küçük beşigi var..
Çalınan çocuklugum var bu köyde
yıllar geçti ama aklım halen çatıdaki
o oyuncak bebekte...
Kayıt Tarihi : 17.10.2025 05:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!