Çatı Katı Şiiri - Şivan Ulaş

Sen, sevmeye vakit ayırdığın insanlar birikiyorsun
Ben yazmaya koyuluyorum
Çatı katına çıkıyorsun sonra evinin İstanbul manzaralı kısmına
Sırf kimse görmesin diye seni kaçamak yollarla okumaya başlıyorsun
içten içe çıkmaz sokağa girmeden önceki maceramızı..

Ağlamaya başlıyorsun sonra
Bütün kafiyeli cümleleri sana yazdığımı anladığın vakit..
Çatı katına yağmur yağmaya başlıyor,
Sen evin İstanbul manzaralı terası terkediyorsun
Ve birileri ağladığını görmesin diye,
Başını yağmura tutuyorsun..
Sen ağlıyorsun..
Ben üşüyorum..

05 Nisan 2017
Diyarbakır