Çatalkaya Şiiri - Ozan Bindebir

(Tokat Merkez Çatalkaya Köyüne)
*
Dostlar beni yabancıdan saymazlar,
Çatalkaya benim köyüm sayılır.
Uğrar isem el yerine koymazlar,
Çatalkaya benim köyüm sayılır.

Böylesi bir günde bilmem ne denir?
İsim saysam, unuttuğum gücenir.
Kime yol uğratsam ekmeği yenir,
Çatalkaya benim köyüm sayılır.

“Ömer’in Pınarı” Ali’nin olmuş
Pınarın önüne turistler dolmuş
Sıcaklar arttıkça çiçeği solmuş,
Çatalkaya benim köyüm sayılır.

Çobanlık yapardım, koyun güderdim
Bazen dertlenirdim artardı derdim,
Turan* ile saz çalmaya giderdim,
Çatalkaya benim köyüm sayılır.

Ne güzeldi Şehamet’in düzlüğü,
Yağmur yağar yeşerirdi güzlüğü,
Anlatmaya yetmez Türk Dil Sözlüğü,
Çatalkaya benim köyüm sayılır.

Çatalkayalıklar köyün üst ucu,
Güzel gerdanına benzer yamacı,
Kör koyunu kaptı kurtların acı,
Çatalkaya benim köyüm sayılır.

Sevgi gördüm, saygı gördüm, bu köyde
Bir asalet vardı; yoksulda, beyde
Kendimi bulurdum her bir bireyde,
Çatalkaya benim köyüm sayılır.

O zaman Yüksel’dim Bindebir oldum,
Derdimi döktükçe dert ile doldum,
Yâr beni unutmuş, saçımı yoldum;
Çatalkaya benim köyüm sayılır.