Önündeki tabakta bir kaç insan vardı,
Çok zengin ama gönlü fakir adamın!
Garson diye bağırdı, elini kaldırıp...
O sırada çatalını da birine batırdı.
Boğazına kadar getirdi,
Bir insan batmış çatalını...
Bu sırada garson hemen baktı,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.