Çatal Yollar Şiiri - Gökçen Yıldırım

cemreler düştü ardı ardına
bir damla yaş kalmadı havada
baharlar hep yaprak dökümü hep hüzün…
havada süzülse de güneş şimdilerde
ben yüreğimi çoktan güze saldım
şimdi gidiyorum bu diyardan
özlem tohum ekti daha bugünden
vefa diliyorum adımın ardına
yokluğa sadakatin külfetinde
yaşıyorum meçhul hasretimle
ve çirkefliğine lanet edilen dünyaya
aykırı yaşamak var niyetimde
inadına Leyla misali
inadına mecnun mirası…
yollar uzuyor,uzadıkça çatallaşıyor
zamanın bir yerinde
başlamak kalem kaleme yeniden
eklendi hayallerime şimdiden
ilk geldiğiniz günü hatırladım yazarken
gelen gideni aratır derler ya
bu kez yanıldı atalar
gelen yüreğime kar kaldı
buralardan giderken.
Veda değil bunun adı
Özeti bende kalanların
Satırlarım bekçisidir gönlünüzdeki suretimin
Aktıkça gürler sesi gelir mi yüreğimin
Sukunetimin çığlığıdır ayak sesim