Çatal-Bıçak İstemem Şiiri - Ahmet Yumuşak

Besmeleyle otururken sofraya
Dokunmak lazım her gıdaya
Elim değmeli ete ekmeğe
Çataldan bıçaktan bana ne…
Kahvaltıda zeytini yormadan
Tutmalı iki parmak ucuyla
Peynire lokum gibi dokunup
Dil üstünde kaydırmalı
Pişince tavada sucuklu yumurta
Yağını ekmeğe bandırıp ta
Parmakların yardımıyla
Mideye indirmeli…
Öğlen pişse de tavuk, balık, kelle
İllaki yenmeli elle
Cacık kâsede ayran bardakta
Yufka ekmekle lokmayı yuvarlayıp ta
Yavaş, yavaş çiğnemeli
Üstüne gelse de Şam tatlısı, baklava
Yerim onları parmaklarımla…
Akşam sofrası mangalsız gitmez
Kıyma, kuşbaşı, ciğer hiç fark etmez
Domates soğan pişince ateşte
Bir koku yayılır gel dayan işte
Şişten çektikçe etleri
Unuturum bütün dertleri
Ellerim midemi okşarken
Kalan ateşle demlenir çayım
Keyifle içtikçe her bardağı
Hatır için bir daha alayım
En sonunda meyve gelmeli
Elma kabuğuyla üzüm sapıyla
Kavun kokusuyla güzeldir
Meyvenin iyisi bana gelmeli
Benim her günüm böyle geçmeli…
Bugünlük soframa bunları serdim
Her şeye dokundum iştahla yedim
Getirmeyin bana çatalı bıçağı
Her yemekte ellerim çalışmalı