Çatak Köyü Şiiri - Yusuf Dönmez

Çatak dır köyüm, bucak Çamiçi
Verimsiz topraklar, doyurmaz bizi
Köyümün insanı, canımın içi
Göç etsek de gurbet, ayırmaz bizi

İlimiz Tokat dır, ilçesi Niksar
İçinde bulunur, eski bir hisar
Pazarın ertesi, kurulur Pazar
Göç etsek de gurbet, ayırmaz bizi

Alikişioğlu bizim soyumuz
Dört kardeşle başlar Çatak köyümüz
Halil Ahmet Mehmet Hüseyinimiz
Göç etsek de gurbet, ayırmaz bizi

Zamanla köye gelmişler çoğu
Bugünki İslamlar Alibaşoğlu
Kolu kısalar ise Zompuroğlu
Göç etsek de gurbet ayırmaz bizi

Gidelim mi dostlar yelmüğe doğru
Aşık Halil atası Ahmetoğlu
Öz ile Şekerler Keçecioğlu
Göç etsek de gurbet ayırmaz bizi

Köseler Yelmüğe Tonyadan gelmiş
Armağanoğlu da Tonyalıdanmış
Güzellerin soyu delioğlanmış
Göç etsek de gurbet ayırmaz bizi

Göç edilen yerler, İstanbul Bursa
Almışlar orada, ev ile arsa
Gönül istiyor ki, dönüşler olsa
Göç etsek de gurbet, ayırmaz bizi
Çatak da doğanlar, özler köyünü
Ne de güzel olur, bilsen düğünü
Yitirdik dostların, hem de çoğunu
Göç etsek de gurbet, ayırmaz bizi

Bütün insanların, fikri soruldu
İstanbul Kıraç da, dernek kuruldu
Kurucular hem de, çokça yoruldu
Göç etsek de gurbet, ayırmaz bizi

Armağanlı Yelmük, köye mahalle
Biz de birlik olduk, bakın şu hale
Çamiçinde bir tek, çataktı kale
Göç etsek de gurbet, ayırmaz bizi

Sivri tepe ile azil yatağı
Meşeli düz ile avlu çatağı
Ne yiğitler gördü, çoban yatağı
Göç etsek de gurbet, ayırmaz bizi

Güzelim çayırlar, devşir le güzle
Anlatmak mümkün mü, Çatağı sözle
İlgilenmediler, yıllarca bizle
Göç etsek de gurbet, ayırmaz bizi

Yaşıyor köyümde, anamla babam
Mahkemeye düştü, güzelim obam
Tekrar buluşmaya, yetermi çabam
Göç etsek de gurbet, ayırmaz bizi

Aşık DÖNMEZİ yim, bitiremedim
Anlatmaya kelam, yetiremedim
Çoğunu aklıma, getiremedim
Göç etsek de gurbet, ayırmaz bizi

06.04.2007