Kapıya vuranlar var, Ses içeri kadar geliyor.
Bir ben mi evdeyim? Niye açılmıyor…
Zaman ilerledikçe şiddeti artıyor
Sanırım açan olmayacak, Onlarda farkına varacak,
Usanıp bırakacak ve yol alacaklar.
Diye düşünürken… Bir ses duyulur; ‘’kırmalıyız’’
Ve büyük hevesle kırılır, Bana göre misafir,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta