Kapıya vuranlar var, Ses içeri kadar geliyor.
Bir ben mi evdeyim? Niye açılmıyor…
Zaman ilerledikçe şiddeti artıyor
Sanırım açan olmayacak, Onlarda farkına varacak,
Usanıp bırakacak ve yol alacaklar.
Diye düşünürken… Bir ses duyulur; ‘’kırmalıyız’’
Ve büyük hevesle kırılır, Bana göre misafir,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta