Çat Kapı… Şiiri - Belgin Turan

Bir gün çıka gelirsem,
bir avuç yasemenle,
Büyüttüğüm, beslediğim,
başıma taç sevginle,
Rüyalarımı süsleyen,
benliğimi saran yüzünle,
Geceleyin uyumayan,
katmerleşen özleminle,
Gözlerimden okuduğun,
içimdeki o hüzünle,
Çat kapı gelirsem,
ta sabahın köründe,
Öyle koşaraktan,
o uzun yolu bir nefeste,
Ne al içeriye nede,
dönüp bak gözlerime,
Başımı öne eğip sadece
–affedersin. Der,
Giderim, geldiğim gibi,
umutlarım yeşermeden,
Pişman olmam yinede,
zaten gönlüm derbeder,
Kor ateşte yandıysan,
Her gün dilediysen Hak'tan,
O zaman al içeriye,
mutluluktan uçaraktan,
Bir bakışla coşaraktan,
omzunda yataraktan,
Bırakma iyileşsin yaram,
Yar, silinsin gönül acım,
Bilsen sana şimdi ne çok,
ah! Ne çok muhtacım.
Belgin TURAN 30.03.2007