GEREK YOK
Ömrümi bitirdim yalan sevdaya
Aşkımız ölübtür söze gerek yok
Bir yeni gül ektim kalan bahçeye
Düşündüm gönüle deli divana
Mecnun kim dolanır yarsızdı gönül
Sevdadan vaz geçip gel dön imana
Yar gedib gideli çarasızdı gönül
Hak söyledim sözüm kimse almadı
Kimsenin dilinde bal görünmüyor
Bekledim dostumdan sohbet gelmedi
Dar günde uzatan el görünmüyor
Yalandı sevmeğin aşka düşüp sen
Sağ sevdan görmeye gözün kaldı mı ?
Duydum uzak eller ile göçüp sen
Dönüp bakmak için yüzün kaldı mı ?
İçerim hasretli senden yaralı
Hayatta bir kere gülmedin gönül
El alem el gimiş başım karalı
Seni ağlatanı silmedin gönül
Bülbül gibi kondum gülün başına
Pervaz edib gedim inim taşına
Yarim yetişibti on beş yaşına
Cihane doğar ışığı ruşan çırağıdı güneş
Beyazlanır saralır takatı durağıdı güneş
Çok düşündüm nedendir neden yaradıb onu
Feydası çoktu adama gökte durağdı güneş
Bakıp şükür eyledim gönül hoş oldu
Ne bir güzel halkın varımış Rabim
Serin eser yelden yüreğim doldu
Ne bir güzel halkın varımış Rabim
Umut dikme dünya yalandı yalan
Dünyada korduğun hislerin yalan
Söyle senden önce kimlerdi kalan
Gözüm bekler gelsin bahar günümüz
Deryalar bekçisi can Hızır İlyas
Baharın bülbülü görrsen dönmez
Deryalar bekçisi can Hızır İlyas
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!