Carte Postale Şiiri - Ahmet Bozkurt

bir Elsa’nın gözleri vardı sebepsiz bir yerlerden
ağrımıza akan, bir de senin güz kırığı gözlerin.

sen içimdeki bozbulanık ayna, puslar içindeki yüz
seğirten gözler içerisinde hedefini vuran tek ok.

yaralarım sessizliğim: kalbin ağırlığı puslu heceler atlası
unuttuğum heyecanlar kadar mürted ve mutedil aşkın.

sana güller kadar ince bir masal anlatacağım
saklı sözlerden medet ummayasın diye boşluğumu vereceğim.

görmedim papatya sarısını, şiirlerden bilirim gül kırmızısını
harflerin inadına verdim incelen boynumun güz kesiğini.

sen gidince mavi bir incelik koydular adını, zehri kuşanan çiğdemler gibi.
bana tenhalığını bağışlayan gözlerin nerede?

kırılacak camdan bir kalbim var oysa.

P.S.: bir kuğunun eflatun boynu gibi uzaktan bakıyorsun hatırama.
benim olmayacaksan eğer, boyama saçlarını siyaha.
tanrım, mezarımı ısıt..