Çarşıdaki Kestane Ağacı

Yazın çarşıda görmüştüm ben bir kestane ağacı...
Yaprakları, meyvesi değişik görnümde.
İlk kez görüyordum ki ben böyle güzel bir ağacı...
Sevdim bu güzel ağacı yaşattım hep şu gönlümde.

Meyvesi olan kestane
Dikenlerle örtülü topların içindeydi.
Bu toplar yeşildi.

Gördüğüm günden bu yana
Hep kaygı etmişimdir:
Bu ağaç da yaprağını döker mi?
Diye düşünür dururdum.

Bugün Türk Ticaret Bankasına ben
Elektrik parası yatırdıktan hemen sonra
Geldim ağacın yanına...
Saat tam on üç kırk beş olmuştu.
Özlem dolu bakışlarla şöyle süzdüm ağacı:
O güzel yapraklar hep dökülmüştü,
Çıplak dallarda birkaç kestane
Kalmıştı, bunlar hahve regine
Dönüşmüşlerdi...
Hepside sert dikenli top durumunda idi.
Beton kaldırıma düşen
Bir, iki kuru yaprağıda,
Buz gibi esen
Balikesir'in
Soğuk yeli savurdu, uçurdu çevrene dek...
Baktım uzun uzun kış uykusuna
Dalan bu güzel ağaca...
Ben ağaca ilgi ile bakarken en son geldi usuma,
Dedim ki içimden bu gizemli iş,
Demek kestane ağaçları da
Meğerse kışın yapraklarını hep dökerlermiş...