Çarşambam'a Şiiri - Celal Ünal

Çarşambam ’a
Geceleri ninnileriyle uyuduğum,
Neden böyle mahzunsun,
Rengin de sararmış,
Kederden mi, kirden mi?
Dargınsın biliyorum,
Yok o eski delikanlılığın,
Kesilmiş sesin,
Duyulmuyor naraların.
Çarşambam biliyorum kahırlısın.
Yıllarca sende serinledi çocuklar,
Seni içtik kana, kana,
Sen de yundu esvaplar.
Ama bak şimdi,
Her türlü kir sende,
Kül kömür sen de,
Lağım kokmaktasın.
Belki de ondan böyle,
İçli durgun akmaktasın.
Sen utanma Çarşambam
Seni bu hale, getirenler utansın