ÇARŞAMBA ŞİİRLERİ

Hancer gibi vurdun kalbime
En mutlu gunumde terk ettin beni
Hic dusunmedinmi sensiz kalani
Hicmi sevmedin yaziklar olsun

Feryat ettim duymadinki
Gozlerime bakmadinki
..

Insanlik kalkti aradan
Birlesti zalim insanlar
Bunlarda yetmiyor gibi
Pisman olmus yasayanlar

Insanlar niye boyleymis
Olunce kiymet bilirmis
..

ölürsem eğer
tesbihimi
defterimi
ismimi sana bırakıyorum
ve şimdi defin işlemleri
gözyaşınla yıkasınlar beni
yagmur yagmamalı cenazemde
..

Saç döküldü
Sakal ağardı
Bel büküldü
Diz aşındı
Diş döküldü
Bakış bulandı
Omuz çöktü
..

Gördün mü bak
Çocuk şikâyetçi oldu
Babasına, gidip
Gökleri
Senin makâmını gösterip

İlâhî Yâ Rabbi
..

Pazartesi, Salı
Bir sevgili buldum,
Çarşamba, Perşembe
Ona kul oldum.
Cuma namaza dediler
Kaldım düşündüm durdum.
Cumartesi Pazar
..

Paylaşamamanın Temelinde; KENDİ RAHATINI KAÇIRMAMAK VARDIR! . = 000.000.008 =

İnsan Olan; HAK olanı HALKLARA VERECEKTİR! .

******

Sayfa Genişliğince Mi, Gönlünün Genişliğince Mi; Adları Yazdın! .
..

Sizce hayat nedir¿

Bence hayat; dost demektir. Dostla alınan nefes demektir. Dosta dostça sarıldığında insan aldığı nefes daha çok anlam kazanır. Hayatındaki tek renk alaimisemanın renklerine bürünür. Her nefes bir renk ifade etmeye başlar. Her dostuna bir renk adını verir. Arkadaşlarına ise alaimisemanın renklerini karıştırarak oluşan renklerden isimler verir. Böylece cana can katan dostlar ana renkler olur çıkar hayatta.

Bence hayat; su demektir. Saflıkla, sadelikle başlayan sonrasında dost denilenlerden bazılarının suyun dibini karıştırmalarıyla bulanıklaşan fakat gerçek dostların kavradığı el ile durulmasını beklediğiniz su’dur hayat.

Bence hayat; sevmektir. Sevgiyi verdiğiniz kadarını almayı istersiniz. Her zaman tam karşılığı olmaz. Kırılırsınız arada bir buna. Ama zamanla öğrenirsiniz ki verdiğiniz her zaman en fazladır zaten. Ne kadar verirseniz doyuramayacağınız anlarsınız zamanla. Ve öğrenirsiniz sizde aldığınız kadar vermesini. Böylece kime ne kadar sevgi vermeniz gerektiği ortaya çıkar. Dostlara sonsuz sevgi vermeye başlarsınız böylece. Çünkü aldığınızın da sınırı yoktur. Arkadaş dediklerinize ise aldığınız kadar vermeyi öğretir hayat size.
..

Söyleşi 3 (Kemal Sunal)

Kemal Sunal’ın hüzünlü müzik perdeleri ardındaki mizacını yakalamak üzere bir melodi tutturmuşsunuzdur. Hep aynı ses çalar kulaklarınızda, duramadan geri sararsınız kaseti. Durgun bir hüzün müziğinin ardından adrenalin yüklenir de, heyecana yaklaştıkça davullar da karışır araya ve duymak istediğinizin dışındaki başka bir ses karşılayınca sizi; tekrar başa alırsınız kaseti, filmleriyle oynarsınız, parmaklarınız yorulsa da duymak, görmek istediğiniz şey için monoton tekrarınıza sarılırsınız. Hiçbir zaman yormaz sizi bilhassa klasikler; tekrarlandıkça yaşar, bir defalık değil her defasında ilk günkünden daha çok bağlar sizi. Farkı da budur zaten, diğerlerinden.

İç hücrelerinize yapışan bir flüt sesi, ardı sıra enstrümanlar da dizilince, alır götürür sizi. Nereye olduğunu düşünmeden, sürüklenirsiniz. Ve klasiğin ortasında bir pire çıkagelir, o cırtlak sesiyle bozar tüm ihtişamı. Artık kayıp mizaçlara mı ağlarsınız, çıkagelen çekirgelerin sabırsızlığına mı, size kalmış. O, olsaydı dersiniz, sebepsiz gülseydi yine, ne çok şey anlatırdı bir tebessümde. Kaldırıp başını Şaban’ları oynasaydı. Haksızlığa uğrayanlara dil kalsaydı. Nerede bir yolsuzluk; cahilliğiyle, şansıyla, son buldursaydı. Gerçek çözümler değilse de bulduğu, halkı bir nebze olsun rahatlatsaydı. Saliko olsaydı, Şaban kalsaydı, Kemal duruşuyla saygınlığını koruyorken hâlâ, nasıl yokluklar arasına itebiliriz ki? O bir klasikti ve tekrar başa sardığımız eserlerinin arasından diriliyor… Onun yerini dolduramıyor hiçbir mizaç, hiç kimse; kalıbına onun kadar sığıp, yakışmıyor. Saflığıyla vurduğu tokatlarda bile, kahkaha ile cevap verdiriyor kendisine.

Kemal Sunal, ayrılışından bunca zaman geçmesine rağmen, şaka yapıyor gibi, çıkıp gelecekmiş gibi… Ölüm sahnelerinde hayranlarını duygulandırıp, her defasında bir yol bulan, mezardan bile çıkan, düşmanlarından kurtulduğu sahnelerde; onun insan olduğunu unutup, melek olduğuna inanmamak içten bile değil.
..

SEN; KALBİNDEKİ CEVHER ile KENDİNİ GÖRMÜŞSÜN ve KENDİNİ SEVİYORSUN, HERKESTEN ÇOK! .

“BİR HACI BEKTAŞİ VELİ; KAÇ TANE MEVLANA ÇIKARIR CEBİNDEN? ” Sen, Ey Kendini Bilmez:
Sen Var Ya; SANKİ BU SORU ÜZERİNE YOĞUNLAŞMIŞ BİR ZAVALLILIKLA ARAYIŞLARINDA OLAN! .
BENİM İÇ ALEMİMDE HACI BEKTAŞİ VELİ EFENDİMİZ ile MEVLANA EFENDİMİZ AYNI YOLDADIR! .
KAVGA SÖZ KONUSU DEĞİLDİR; YALNIZLIĞIMDA İKİSİNİ BİRDEN DÜŞÜNMEYE ÇALIŞIRKEN: BAK! .
SEN; “RABBİMİZİN DEĞİL, ASIL “ TUNCELİ/DERSİM! .”İN TANINMASINI İSTEYENSİN ANLADIM! .
..

Haftanın Günleri 2

Bu gün, günlerden Cuma.
Şükür bu günü Yaratan'a.
İş günlerini bıraktık arkada.
Şimdi tatile geldi sıra.

..

pazartesi: seni seviyorum
salı: seni seviyorum
çarşamba:seni seviyorum
perşembe:seni seviyorum
cuma:seni seviyorum
cumartesi:seni seviyorum
pazar:seni seviyorum
..

Sokaklarda her gun seni ararim
Agliyor kalbim seni sorarim
Yolunda olmek budur kararim
Asiklar diyarindan geliyorum ben

Bin guzel de gelse seni severim
Bu dunya da ben sensiz neylerim
..

Memleket Sathı; Eğitime ve Öğretime Dirlik İçinde Olmalı! .
= Kayıt No: 000.007 =
Memleket Sathı; Duyarlı Öğretmenlere, Samimi Öğrencilere! .

“DENİZ İŞÇİLERİ” Adlı Romandan Kısa Bir Anlatı:

Ev, Meşe Tahtasından İki Sandık, İki Karyola, Altı Sandalye, Bir Masa, Gerektiği Kadar Da Kapkacakla Yeteri Kadar Döşenmişti. Bir Rafın Üzerinde Birkaç Kitap Vardı / İnsan İki Olduğu Sürece Yaşayabilir; Tek Başına Kalınca Hayatı Sürüklemek İmkânsız Gibi Görünür. / Ölüme Bakılır, Hayata Bakılır, Boyun Eğilir. / Doğaya Karıştı, / Hiçbir Şey Yapmadan Yaşayacak Kadar Bir Şeyleri Varken, Bir İşçi Kıyafeti Olan Elbisesi. / Tarım Yapmayı Başardığı, Gündönümü Vurmasına Rağmen Patates Elde Ettiği Bahçesi. / Bir Rafın Üzerinde Duran, Onun Okuduğu Kalın Kitaplar. / Nasıl Oluyor Da Yapayalnız Yaşıyordu? { Kitap Adı: DENİZ İŞÇİLERİ – Kitap Yazarı: Victor HUGO – Çeviren: Nesrin ALTINOVA – Yayınevi: ALTIN KALEM KLASİK ROMANLAR/İstanbul/1970 – Sayfa:022,023 / Paragraf:02,03,04,05,01 - Kitap Cümlesi Seçkisi: Kemal KABCIK – ANTALYA - 22 Ağustos 2012 Çarşamba 19:20:20 }
..

Kendinin Kaleme Almaya Çabaladığın Metinlerin Olsun Ey Kemal! .
= Kayıt No: 000.017 =
Okumanın Sağladığı İmkanlarda Öğreniyorsun, Yazarak Da Öğren! .

“VATAN SANA CANIM FEDA! .”

Bir Çok Başarılı İnsan; Zorluklara Göğüs Gererek Güzelliklere Ulaşmıştır! Dirençli Ol, Ey Kemal! . Sen; Elinden Geldiğince: İşlerini Kolaylaştır, Ey Kemal! . Dostluklara Da Kolaylık Dile Ey Kemal! . Başarılı Olmak Kadar; Başarılı Olacak İnsana Hizmetin De Çok Büyük Önemi Var, Bencil Olma Kemal! . Başarılı İnsan; Huzurlu ve Umutlu Olur! . Umut ve Huzur; VATAN SATHINCA YAŞANAN OLABİLSİN, Kemal! . Yetmiş Milyonluk Umut ve Huzur Adına; Yetmiş Milyon Kez Düşünebilmelisin, VATAN ADINA: Ey Kemal! . {Kaleme Alan: Kemal KABCIK / ANTALYA / 17 Ağustos 2011 Çarşamba 04:55:21}
..

Kendinin Kaleme Almaya Çabaladığın Metinlerin Olsun Ey Kemal! .
= Kayıt No: 000.018 =
Okumanın Sağladığı İmkanlarda Öğreniyorsun, Yazarak Da Öğren! .

“VATAN SANA CANIM FEDA! .”

Vatan Sathınca; Tüm Yurdumuz İnsanlarının Huzur ve Umudu İçin Çalış! Şahsi Çıkarına Yenik Düşme! . Hakkaniyet İlkesine Sığınarak; Kendi El Emeğinin Kazanımı ile: Karnını Doyur! . ÇOK ÇOK ŞÜKÜRLER! . Hak Anlayışıyla Payına Düşene Razı Olursan ve Gerçeğinde Aşka Adanırsan; Umutlu-Huzurlu Olursun! . Hak Etmiş İsen Eğer Ki; Mazlumların Hakkını Da Düşün ve İsraftan Kaçınarak, Azim İçinde: Paylaş! . Paylaşımın Verimliliğine İnan ve Vazgeçmeden, Ertelemeden İnsanlıkları Öğren ve Paylaş Aşk İçin! . { Kaleme Alan: Kemal KABCIK / ANTALYA / 17 Ağustos 2011 Çarşamba 04:33:11 }
..

Kendinin Kaleme Almaya Çabaladığı Metinlerin Olsun, Ey Kemal! .
= Kayıt No: 000.019 =
Okumanın Sağladığı İmkanlarda Öğreniyorsun, Yazarak Da Öğren! .

“VATAN SANA CANIM FEDA! .”

Her Bir Samimi Öğrenci; Duyarlılık Yüklü Öğretmeninin Cömert Paylaşımı ile: Hayatına Mana Bulur! . Eğitim Gönüllü Öğretmenlerimizin Paylaşımlarından; Şahsi Çıkar Elde Etme! . Yurdumuz Adına Düşün! . Şahsi Çıkarlar; Manevi Değerlerimiz Olan, Tüm Hisleri, Yıpratır ve Köreltir! Yurdumuza Adanmalı! . Vatan Sathınca; Yurdumuz İnsanlarının Huzur ve Umudu Adına Var Olmaya Çabala! ve Daima İlerle ki; Yurdumuza Yararlı Olabilmenin Fedakârlığında, Kendi Varlığına: Mana Katabil! . ÇOK ÇOK; ŞÜKÜRLER! . { Kaleme Alan: Kemal KABCIK / ANTALYA / 17 Ağustos 2011 Çarşamba 04:17:36 }
..

Kendinin Kaleme Almaya Çabaladığı Metinlerin Olsun, Ey Kemal! .
= Kayıt No: 000.023 =
Okumanın Sağladığı İmkanlarda Öğreniyorsun, Yazarak Da Öğren! .

“VATAN SANA CANIM FEDA! .”

Baki Kalacak Olan; Rabbimizin: Samimiyeti ile Cömertliğidir! . ŞÜKÜR! . “Neylerse Mevlam Eyler / Neylerse Güzel Eyler! .” Demiş Büyüklerimiz! . Bu Söz; Aklımda Kaldığı Kadarıyladır! Gerçeğini Ara ve de Bul Kemal! . Sadece Akılda Kalanla; Yol Yürünmez Ey Kemal! Yola Getiren Sözü Bul! . Günlük Tutmayı Aksatıyorsun ve de Bugün Bayramımızın İkinci Günüdür! . Âlemlerin Rabbi Olan Allah’ımızın Takdiriyle Yürüyebiliyoruz! ŞÜKÜR! . Bugün; Ramazan Bayramının İkinci Günü! . Bayram Mutluluğu; Hepimizin! . Yetmiş Milyon Kez Büyütülmeye-Paylaşılmaya Çabalanan Umut İçerisinde; Herkes Huzurdan Yana Düşen Nasibine Şükreder! . Çoğalır İnsan Yarına! . { Kaleme Alan: Kemal KABCIK / ANTALYA / 31 Ağustos 2011 Çarşamba 16:48:48 }
..

Okumak; Yurdumuz İnsanlarının, Menfaatine Yarayacak, Düşünce Arayışı İçersinde Olmalıdır! .
= 000.000.001 =
Kaleme Almak; Yurdumuz İnsanlarının Huzur ve de Umudunu Daimi Kılma Arayışında Olmalıdır! .

Her Bir Öğrenci; Öğretmenlerinin Cömert Paylaşımları ile: Hayatını Muhafaza Eyler! .
“HİKAYELER” Adlı, Dünya Çocuk Klasiğinden Kısa Bir Anlatı:
“ANLAŞMA”
..

Kabiliyetlere Zemin; ANADOLU AŞKI Adına! .
=Kemal KABCIK ve de YEREL GÜNDEM=036=105=
Gücü Yeten; Sorumluluk Almaktan: Kaçmaz! .

******

“MOĞOLLAR’IN EFENDİSİ CENGİZ HAN”
..