Hırçın kaderin pervasızca ağladığı gün akardı nefretim
Vahşi ormanlarda yaşayan hayvanların uğultu seslerini işitirdim
Bakardım gözlerimi açıp, aniden indirirdim bakışlarımı
güneşin batışına yakın
Belirginlişen yüzün o dergahta çökmüş haliydi: YAŞAMAK
Umursamaz bir tavırla silip attım, mutluluk sanıp sevindiğim anıları
Bıraktığın yerdeyim şimdi, sessizliğin tam ortasında
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta