Vazgeçmiyor kalemlerim kaderi yazmaktan
Şimdi sen olmasanda yanımda, uzaklardan:
Durduramazsın kalemlerimi yazmaktan
Çarpıyor yürekler kayıplarda burukluğu
Affetmiyor geceler, katline fermanlarda
Doğmayan güneşler ruhunu aramakta
Eğer gidersen ruhum, yikamayin bedenimi
Bu son dokunuşları onun; benim tenime..
Kaybedilmiş şehirler, verilen savaşlarda
Anca böyle onurlu bir ölüm yakışır bu şerefli adama
Yorgunum bu düşüşüme, birdaha kalkmam
Düşmeye sebep değil mi her kalkış ayağa
Artık kapatır gözlerimi hayal ederim sadece
Yeni şehirleri, sınırları olmayan yurtları, arzuları
Kayıt Tarihi : 11.7.2022 04:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Işbara Han](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/07/11/carpiyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!