Atların yelelerinden tuttuğunda kan damlayan
Çürük bir yaşam ve hiçbiri yokmuş gibi yüreği sesin
Hepsi ufarak parçalarla dolu çiğ tanelerinden ayrıksı
Kristal bir rakkase yani tenin tene sürtmesine doymayan açlık
İzbelerde sütüne yağmur çiseleri karışan oyalaşmalar
Değdikçe birbirine ipeksilenen gülüşü dokuların
Göçmen düşlerin dönencesinde tek yumurta ikizleri
İç evrenin art alanında kırık çerçeveler
Söylenemeyen bir sürü güruhu iade edemeyen yakıcı bir yenilgi...
Kozalaklar vadisinden seken kurşunlar
Ömür sınırlarında karartmalardan kaynaklanan ürküntü
Geç dense bile abanan bir abluka korkusu
Acı bir nefret
Birbirine karışmış koyu renkler...
Ne değin insansıysa bu katlanabilme olasılığı
Ve bu çarpışma...
onyediekimikibinonüç
Necdet ArslanKayıt Tarihi : 17.10.2013 21:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çürük bir yaşam ve hiçbiri yokmuş gibi yüreği sesin
Emeğinize yüreğinize sağlık Necdet ağabey,
zahmetle, alın teriyle ve özenle hazırlanmış özgün bir şiir.
Selam ve saygılarımla...
Hikmet YURDAER
kalemi konuşturan yürek
güzel bir paylaşım
sunusu okudum
hep gerçekileri anlatan
eksiği yok fazlası var
kutlarım saygı değer kalem
'Aynı yumurta ikizleri', aynı hedefe yönelen 'karanlık ellerin kuklalarıdır' olsa olsa... Özenle seçilip konmuşlardır 'ana rahmine...' Sütlerine yağmur suları karışırken, kimsenin kulağına nedense 'kar suyu kaçmamış' olmalı...
Gizli kapaklı söylenenler, aslında söylenmemiş gerçeklerdir anlayabilenler için... Karartma boşuna değildir, kimlerin içine ürküntü düşmüş, ona bakılmalıdır...
'İnsancıl mıdır', değil midir aslında açıktır ama koyu renklerin birbiri içine girmesi nefretin acısını uyuşturup, katlanılabilir hale getirmeye yöneldiği unutulmamalıdır...
Ülkem... Ah! Benim güzel ülkem... Dahasına gerek yok Değerli Necdet... Okuyanlara kalsın gerisi..
Şiiri, düşünen şahsını içtenlikle kutlarım...
Paylaşıma teşekkür ederim Bülent...
TÜM YORUMLAR (22)