Çarpıntı Şiiri - Nusret Aktepe

Çarpıntı var ruhumda sanki kalbimin aynası
Duracak sanki bu kalp halbuki gençliğin baharı
Gülecek belki bir gün her şey ihtimal dahili
Bilmiyor fakat ölmüştü kafasındaki şairi

Karanlığı açardı eskiden artık kalıcı
Arkada çalan şarkı zaten hep çalardı
Susmazdı telefonlar kesildi sanki dili
Bir şair vaktiyle bu diyarda
Var olamadı uçuruma attı kendini

Üstüne gelirken duvarlar attı tekrar yorgun kalbi
Tekrar başladı o sonsuz çarpıntı
Yalnız gezmezdi getirdi yanında acı bir ağrı
Yeni ismi belliydi gerçek şairin
Kalbin aynasıydı artık o Çarpıntı