Çarpıntı Şiiri - Vefa Rüzgarı

Çarpıntı

Ne zaman ki kalbim
ansızın, dengesiz atmaya başlasa
tutunurum kelime-i şehadete.

Bu, depremden bana kalan
yeni bir alışkanlık,
ruhuma kazınan bir sığınak.

Demek ki bazı kötü olaylar
seni, Onu hatırla diye gelir.

Korkunun gölgesinde değil artık,
rahmetin ışığında atar kalbim.
Her çarpışında
“Lâ ilâhe illallah” der şah damarım.

Artık bir parçam onun tecellisi,
diğer parçam
kelime-i şehadatteki teselli…
Ve ben,
iki parça hâlde bile
O’nun huzurunda bir bütünümdür.
~Vefa Rüzgârı