Kılıçlar surlara dayandığında
Her diktatorun yaptığı gibi...
Kan kınadan daha cazibeliydi
Müzafferler alkışlanırdı
Asırlarca toprak kan koktu
yetmedi...
yirmi ile otuz arası çocuklar
Çamurlu yollarda bitli hanlarda
Yüzbinler hatta milyonlar
Bir çoğu da zatturden tifodan
Açlıktan susuzluktan can verdi
Yetmedi...
Neron çıldırmıştı
Romayı yıkarken
kaç Roma yakıldı
Sayabilirmisin parmaklarınla
Kaç kavim silindi haritadan
Hikaye gibi gelebilir
Yetmedi...
Şimdiyse hayvanlarda
Genlerde deneniyor
Daha kitlesel daha tahripkar
Zehir saçan silahlar için
Bir de çocukları seviyorlarmış
Bir de anaları koruyorlarmış
Buymuş insan hakları
Tank,top,uçak, füze
Atom,hidrojen,
Dediğin neki
Her vadiye bir rampa
Neredeyse ağaçlardan daha gür
Tank top mevzileri
Gözlerden uzak tutuyorlar,kim bilir
Belki de yaptıklarından
utaniyorlar
Ama bugüne kadar
Ne anaların gözyaşları
Ne çocukların feryatları
Ne açlık çeken insanlar
Ne yazar çizerlerin isyanı
Hiçbir şey durmadı, durduramadı
bu canavarları...
Ben insansam
Bu çarpım tablosunu
alkışlayamam.
Alın götürün silahlarınızı
Benim Dünyamı rahat bırakın
Bana ekmek lazım,su lazım,
para lazım
Yaşamak istiyorum
Kesin şu gürültüyü
Biraz da uyku lazım...
Kayıt Tarihi : 11.10.2010 09:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!