Gece karanlığını soyarken,
Sabahın hevesli ışıkları,
Mahmur yüzlü dağların,
Zirvelerini, eteklerini;
Uysal göller, sakin dereler,
Dağı, taşı süsleyen çiçekler;
Yıkanır pusların gerisinde,;
Göz gözü görmez.
Gecelerin, gündüzlerin avcıları,
Atarken pusularını avlarına,
El değmemiş, yabanın çiçekleri;
Rüzgara bırakır kokularını yoğun.
Kendi düzeninde devinen buralar,
Bir çobanın uzaktan uzaktan;
Uçup gelen kavalına dalar.
Gelincik, al gelinliğiyle,
Papatya, ak gelinliğiyle,
Anlatılmaz anlatılmaz;
Çarpılır insan.
Kayıt Tarihi : 6.5.2006 23:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)