Çarpık Yansıma Şiiri - Kenan Çarboğa

Kapkara bir gecede dünyaya geldi
Karavanda merhaba dedi hayata
Kara gözleriyle ilk kez o an ağladı
Saçları, kaşları hep karaydı
Babası Kara İbrahim, annesi Kara Emine çok sevindiler
Oğullarına Kara Ali adını verdiler
Annesi karayollarında temizlikçilik yaptı
Babası karakollarda bekçilik
Bahçelerine karabiber ektiler
Karalahana yetiştirdiler
Böyle sürüp gitti fukaralıkları
Bir gün Ankara’ya gittiler sayısız umutlarla
Bütün paralarını karaborsacıya kaptırdılar
Karabulutlar dolaştı üzerlerinde
Yine de Ali kızmadı kara talihine
Kara lastikleriyle yürümeye başladı
Karabaş köpeğiyle oynadı
Büyüyüp kara önlüğünü giydi
23 Nisan’da Karagöz rolünü aldı
Kara tahtaya kaldırdı öğretmeni
Karakalemleriyle yazdı defterine
Hiç eksik olmadı kara günleri
Anne ve babası karaciğer kanseri oldular
Çok sürmeden kara haberleri geldi
Karakışta anne ve babasını verdi kara toprağa
Gün geldi karasevdaya tutuldu
Kara gözlü bir kızı sevdi
Aralarına karaçalı soktular
Kara kedi musallat ettiler tertemiz aşklarına
Dayanamadı hasretin karabasanlarına
Kara saplı bıçağını soktu kalbine göçtü dünyadan
İstediği gibi kara bir kefene sardılar
Belki bu ölüm alnının karayazısıydı
Ama Ali alnı hep ak olarak yaşamıştı hayatı