(Çarpık bacaklı bir kızdı;
Ve kırmızı dudaklı.
Sonsuz salınımıyla çağıran bir sarkaçtan gebe kaldı…
Boy boy kurbağaları oldu;
Her birini başka bir masalın eşiğine bıraktı.)
******
Aşka inanmıştı;
Denizin mavisine,
Karanfillerin sadeliğine,
Dünyanın döndüğüne inandığı gibi…
Hem ejderhalar, elmalar ve prensler de gerçekti!
Annesi:
” Yalana bulanmış bir dünya var” dedi;
Masalları unut, şiiri unut, aşkı unut dedi.
********
Çarpık bacaklı kız uzun uzun ağladı.
Sonra rujunu tazeleyip gözlerini kuruladı.
Masal kaçkını cücelerden tutun da
Yoksun iklimlerden aşk devşirenlere dek
Kim varsa zavallı saydığı;
En zehirlisinden birer elma uzattı.
Kurbağalarını bağrına basıp
Bir ezan vakti,
Kulaklarına üç kez isimlerini fısıldadı.
Biri prens,
Biri elma;
Biri şiir,
Biri ejderha;
Biri aşk,
Bir ise masaldı; masal-dı…
(Başak'a)
IŞIK DEMİR
ışıl demirdelen
Kayıt Tarihi : 8.9.2007 15:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!