Sünepe hasretlerle genleşen
kimi yarı çıplak çoğu belden aşağı
çarpık.. kırık.. noksan duygulardı dalsız budaksız
kış ayazına bakan yüzüm umudu kalmamışlığı oynayadururken
bir bekleyiştik hiç durmayan olağan olmayan
hangi yanından tutarsan işte öbür yanından
hangi yöne bakarsan işte öbür taraftan
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
yine hüzünlendim can... yine sığındım derinlere... alkış tutuyorum ayakta... belki çarpık ellerimin ayazında; belki kırık yüreğimin kenarında belkide çırılçıplak duygularımla; yine yaptın yapacağını...! yanağımı ziyaret etti boncuklar... hep can kal, hep burda kal, ama hep kal olur mu?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta