Elimde alır ele verir,
El parasıyla hürmet görür,
Yetim öksüz malıyla servet büyür,
Bunun adı çarpık düzen.
İtibar etmezler fakirin doğru sözüne,
İnmezler ahlakın – adaletin özüne,
Her zaman otururlar pınarın gözüne,
Bunun adı çarpık düzen.
Ne kadar çırpınsak boş elimiz,
Hep sustu zalimin yanında dilimiz,
Ne ettiysek yinede battı salımız,
Bunun adı çarpık düzen.
Varmı acep malı götüren öbür dünyaya,
Kul hakkı karmı kalacak onun yanına,
Bir dönde bak hele sağına – soluna,
Bunun adı çarpık düzen.
Doğmamış yetimin hakkını yerler,
Başkasının hürmetine sahiplik ederler,
Mazlumun kazancına yinede göz dikerler,
Bunun adı çarpık düzen.
Sözüm özünde olanlara değil,
Günümüz hakkın hukukun günü değil,
Haydi bakalım bu adaletin önünde eğil,
Bunun adı çarpık düzen.
Kayıt Tarihi : 18.12.2005 16:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!