ÇArpık Dünyalılaşma

Yağmur altında kar altında kaldık her birimiz
İliklerimize kadar ıslandı miğferlerimiz
ovalar batak dağlar geçitsiz
Hayat eşitsizdi...

Yol yaptık çare ürettik
Freni patlattık,direksiyonu kaybettik
Aklın yolu dururken sarhoşluğa meylettik
Hayat acımasızdı...

İnsandık çünkü yaşamak lazım
Yaşadıkça görmek öğrenmek lazım
Ne zaman yaşamak istedik o zaman koptuk
Hayat savunmasızdı

Zaman uzun hikaye ömür kısadan hisse
Bizde yaşıyoruz sanmıştık herneyise
Birileri arkadan girmişti şah damarımızdan
Bırakmadı bizde ne kan ne can
Hayat omurusuzdu.

Bizki biz bizeydik,el ele diz dizeydik
Bir ileri iki adım gerideydik
Ne zamanki boyun eğdik
Hayat anlamzsızdı...