Çarpık Burunlular 2 Şiiri - Yılmaz Aybar

Ah biz insanlar yok muyuz biz!
Ne Peygamberleri dinleriz can kulağıyla,
Ne de düşünürlerin dediklerine rağbet ederiz,
Hattâ kendi yaptığımız yasaları
Ve koyduğumuz kuralları bile ikidebir çiğneriz,
Sanki burunlarımız pek matah şeylermiş gibi
Daima onların doğrusuna gideriz,
Ve de döneriz bir kısır döngü içinde,
Geçmişteki yollardan hep yeniden geçeriz,
Akıllanmak bilmeyiz yine de,
Bir gün bir düze çıkacağımızı zannederiz,
Fena halde yanılırız bu gidişle,
Dünyaya böyle getirilmişiz,
Başka türlüsü gelmez elimizden,
Ah biz insanlar yok muyuz biz! .