Çarp kapiyi Şiiri - Hacı Göktekin

ÇARP KAPIYI
Bana ait olan ne varsa doldurdum bavuluma,
İstersen bekle yollarımı istersen umursama,
Sana getireceğim Bende kalan tüm anıları da,
İstersen hasretle kucakla kokla, İstersen at çöpe,
Kapıdayım İstersen al içeri, İstersen çarp kapıyı.

Soğuktan tir tir titreyen üşümez sandığım bedenim,
Heyecan var içimde uyuşmuş tutmuyor ellerim,
Bir Kasım ayı gece ayaz yok gidecek başka bir yerim,
Tüm cesaret imi toplayıp Kapına bıraktım kendimi, ister buyur et istersen çarp kapıyı...

Zincir lere vurdum sana dair tüm korkularimı,
Yiktim artık Bana engel olan o gurur duvarini,
Senin Hayalin le son kez filizlenen umutlarimi,
Sirtlandim ömrün sonbaharini Kapına geldim,
İster yaşat baharı ister kökünden kes at umutları.

Ayrılığın bilmem ki kaçıncı mevsimini yaşıyorum,
Yıllar geçti üzerinden aynı ağırlığı taşıyorum,
Yaz veya kış farketmiyor sensiz hep üşüyorum,
Sadece Sen diye çırpınan bir kalp, kafam bir milyon kapıdayım, ister al içeri ister çarp kapıyı....

İlk defa gelişim değil bu senin gönül Kapına,
Tahmin etmek zor değil Son olmayacağı nida,
Kadir kıymet bilmeyenler o gönüle siğdilar da,
Bir beni sığdıramadın, herşeyi göze aldım, işte yine kapıdayım, ister siğdir ister çarp kapıyı....

Yüceler yücesi yaradanin emriyle geldim,
Alemlerin sultani nin kavliyle le sevdim,
Dünyayı gezdim nice nicee güzeller gördüm,
Gönlüme giren bir sen oldun, başkasi ni siğdiramadim istersen kal orda istersen çıkarken çarp kapıyı....