Çarnaçar Şiiri - Güçer Kafa

Elde kaldı... Elde kaldı!
Türküm soldu telde kaldı...
Özüm sözüm ziyan oldu,
Sesim esen yelde kaldı...

Gönül şimdi yara bere,
Küçülürken koca küre!
Doluyor bak artık süre,
Ümit dahi dilde kaldı!

Yapayalnız dağlar gibi,
İçin için ağlar gibi...
Göçüp giden sağlar gibi,
Köz tükendi külde kaldı...

Güz de geçti kışa erdim,
Bir yanımı taşa verdim...
Boşa susma boşa derdim!
Bülbül aklı gülde kaldı...

Nefes nefes erir ömür,
Hülasanın rengi kömür...
Eksik olma sen de sömür,
Bağım bahçem selde kaldı...

Bayati'ye yakın ırak,
Fark etmiyor nazı bırak...
Derdim usta gönül çırak,
Derman küstü elde kaldı...