kışın ortasındayız
odun yok
kömür yok
üşüyor mâvi kadınım
ve ben
utana sıkıla
çâresiz
pazar kasaları çalıyorum gecelerden
avuç avuç yediğim kar
bu kış beni ilk kez korkutuyor
bu yokluk
bu çâresizlik
kanıma öyle bir dokunuyor
öyle bir dokunuyor ki
bildiğin gibi değil
(2007 siyah gözyaşı şiir kitabından)
Macit KuruçayKayıt Tarihi : 28.3.2018 03:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!