Çarmığa gerilmiş ruhum,
ötelesem başımı kopacak kadar güçsüzüm,
berilerde salyalı sümüklü aşk kadınları,bilirim
şaşkınları ve taşkınları edebin
mabedin derin ve hazin ziyafetinde kokuları
sol elimin ayasında görmeyen gözümün iniltisi
perdesiz çıplaklıkların örtülü masumiyeti
ve adamın biri,
çarmıktan çalıyor yüreğimi,
içimde hiç duyulmamış feryatlarım ölüyor
gülüşüyor günahlarım bahçemde
çehremde sevaplarımın yalnızlıkları çınlıyor
edepsiz kahkalarım ayakucuma düşüyor
başucuma gelip oturuyor haram mutluluklar
en çok çarmıkta huzur buluyor ruhum
ve en çok çarmıkta üşüyor...
2010 'an'
Halime Ayam CerrahKayıt Tarihi : 27.9.2010 01:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!