Çarmıhımdan gelen sesler Şiiri - Alfred ...

Geceleri bağrımı arşınlardı çingeneler
ve gözümün ilk ışıklarıyla ağaran
bir urgan taşırdı boynunda sevgilim
Şimdi güneş tüm geçmişiyle saldırıyor kerpiç evimize
unutulacak bir adam çiziyor kaldırıma çocuklar
Taşlar kamaşıyor çıplak öpücüklerimizle

Peşkiriyle bir adam geçiyor
denize yakın tarlalardan
Köylerin üstünde bıçkınlaşan yaz yağmuru
vişneliklerde
dudağı boyanmış bir çocuk
gözlerimi kısıyorum güneşe karşı
gülüyor kanı dökülen adam
gülüyor çünkü
gecenin açtığı yaraları öpmeyi öğrendim