Çarmıha gerilen omurilikler..

ilgisizdiler..

anne babasının yedi ilgisiz çocuğundan biriydiler..

ve her teneffüs takip ettiğimdiler..

ve her oyunda ebeydiler..

yeliyorlardı hep duvara..

belki bu şekilde tüm dikkatlerin kendilerinde olduğuna kanaat getirirdiler..

saf değildiler..

sadece ilgisizdiler..

onlar çarmıha gerilen çocuklardı..

keşke anne ve babaları onları kendi tanrılarına kurban etmeseydiler..