İlkbaharın ılık sıcakları artık dönüyor.
Gece ile gündüzün eşit olduğu göğün öfkesi
meltemin hafif esintilerine boyun eğiyor.
Catullus terk edelim Firigya’nın topraklarını,
Nicea’nın sıcaktan kavrulan verimli ovasını.
Uçalım küçük Asya’nın ünlü şehirlerine.
Sabırsız ruhum yanıyor, bir öte bir beri dolaşırken özgürlük içinde.
Ayaklarım güç buluyor neşeli ateşinde.
Elveda dostların tatlı topluluğu;
Uzak ülkemizden birlikte çıktığımız
Döneceğiz değişik yollardan her birimiz.
Catullus, MÖ. 87-54
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Not: Nicea > Bugünkü İznik
-
Iam ver egelidos refert tepores,
iam caeli furor aequinoctialis
iucundis Zephyri silescit aureis.
Linquantur Phrygii, Catulle, campi
nicaeaeque ager uber aestuosae:
ad claras asiae volemus urbes.
Iam mens praetrepidans avet vagari,
iam laeti studio pedes vigescunt.
O dulces comitum valete coetus,
longe quos simul a domo profectos
diversae varie viae reportant.
Kayıt Tarihi : 30.7.2016 09:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!