Yine yalnız ve dilsiz, geceyle yüklü merkep,
Duvarlarda dudaklar, içli, yorgun, susamış.
Ruhuma zehir aktı, kanım bir al mürekkep,
Şüpheleri süzen kalp, yorgunluktan uzanmış.
Gölgeler dünyasında, sarmaş dolaş aşıklar,
Hep beraber olmaya dair her söz her vaat,
Gölgeleri örtecek sürüngen sarmaşıklar,
Kimsesiz vakitleri besteliyor her saat.
Sessiz fırtınalarda büyük çarklardır kopan.
O çarklar ki öğütür, hayali, düşünceyi;
İçimdeki ses diyor: “işte, kalemdir sopan,
Kurtul sen de zamandan, öğüt sen de geceyi”...
Kayıt Tarihi : 21.4.2009 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ve gün bestelerken vaadleri, fırtınaar kopar
her şarkının başında, saygımla.
Duvarlarda dudaklar, içli, yorgun, susamış....kalem başlarsa yazmaya sözleri konuşturuyor değilmi?..tebrikler
TÜM YORUMLAR (4)