Çarkların gıcırdısı Şiiri - Kenan Faik

Gecenin
Daha kaç asra sürebilir ki tahammülü
Sessiz bir yaprağa verilen değer bile riya olursa
Sura yanaşırken
Fışkırışları ninni değil kaynayan suların
Ve
Sepilenmiş bir şiire kaç vakit ayırmak gerek
Bilebilir misin?

Hasretlerin damıtılmasından mıdır yoksa
O çorak mektupların içine çekmesi gözyaşlarını
Islanıp pörsüyeceğini bile bile

Beyhude
İstemesen de ulaşır her yere
Ama her yere
Yanaşamayacağını düşündüğün
O zalim çarkların gıcırtısı
Uzanır kirli dehlizlere
Ağır bir iz bırakarak
O ıslak ve korunaksız yüreğine

Gök gürültüsünden hallice
Varamayacağın
Uykulu bir çığlıksızlık sancısıdır
Seni kıvrandıran
Güneşe kapandığında hissettiğin
Namlu ucundan seyretmelerdir belki ölüm
Ama ölüm
İlla ki ölüm

Bir tarih söyle bana
Tamam
1758 olsun
İçinden madem öyle geçiyor
Bir milatda senin için olsun
Başlatsın tersten akan kum saatlerini
Öyle olsun
Öyle dönsün dişlileri çarkların

Kaç ölüm geçmiştir avuçlarına uğramayan
Ve marifetli ayak diremelerine uğuldayan
Kaç aklı evvele uçurumlar
Uçsuz bucaksız başak tarlaları görünmüştür
Ki
Zelil olmadığı görülmüş müdür hiç
Doğan bir günün
Öyleyse
Ebediyete değil
Bir nebzeye tav
Kaç tutulması olmuştur akılların
Bunca asır

Hadi 1858 olsun madem
Hadi 1868, 1878 olsun
Kalmasın hatırın
Değişen ne
Hani değişirdi herşey
Değişmiyor işte
Şehirler, yaşam gibi
Değişmiyor ölüm
Hep aynıydı yüzü
Ve yine aynı
Bütün ölmeler

İçimde bilmediğim çalılıklar
İçime alabildiğine sokulan dikenler
Bir yanım acıyor
Bir yanım kanıyor hep
Ve bir yanım da sanki hep mezar
Tutuşturulmuş alevlere uzanıyor
Oysa hepsinden öte bir yer var
Hayali cihana değer
Oysa yanı başında adn ırmakları var

Nerede diri kasılmalar
Kibirler
Firavunlar
Nemrutlar
Nerede ilahlıklara meyleden müsveddeler
Buruşmuş bir çöp bile değiller
Pis bir çöplüğe bile kalmadan
Gittiler
Gözleri arkada
Gittiler
Gittiler
Ama binemeden beyaz atlara
Ölüp ateşlere
Gittiler işte
Cehenneme gittiler