Geldin de yanık, yıkık gönlümü yine gülşen eyledin.
derinliklerinde bir dünyanın kurulup,
bir dünyanın paramparça olduğu
buğulu düşlerime umut ışıkları serpiştirdin...
yeniden can verdin; titreyen adımlarıma...
nemlenen gözlerime yeniden güç verdin...
yağmur duasına çıkmış yüreğimde ölüşler yaşayan
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
daha önce nasıl da gözümden kaçmış...
şiirlerindeki başarına -Çarkıfelek Dönencesinde Çolpan-'da da şahit oldum...
güzel anlatımından etkilendim...
gönülden tebrikler sevgili dostum...
sevgi ve selamlarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta