Çarkı Var Yaşamın da

Çorak topraklara serpildik gün gün,
Değirmen taşlarında öğütüldük,
Yeri geldi, orak ettik pençelerimizi,
Bileğimizi balta yaptıktı kimileri,

Bazen çoban olduk sürülere,
Bazen sürü olduk çobanlara,
Yoğrulmuş insanlığımızla,
Katıksız uzandıktı ekmeğimize.

Üzerimizde hırpani bir urgan,
Tanrı selamı aldıramadık kimilerine,
Ağladık, sarıldıkça mendilimize,
İçimizin sesini yazdık kâğıtlara,
Bin baskı yaptı yapıtlarımız,
Kendimizi bildik bileli şairiz,
Şiirlerimiz okunmasa da..

10.07.1983 Çıldır/KARS