Çark-ı Zaman Şiiri - Orhan Tiryakioğlu

Biliyor musun, nasıl geçiyor zaman?
Tıkır tıkır işliyor sanki duvardaki saat,
Ya da tam tersine, yaşlanırken içinde akrep
Takât bırakmıyor hiç yürekte, yani sinen harâp,
-dizlerine çöküyor.

Dizginliyor seni devran, dilsize nispet
Baksana, sevdan kör-topal gidiyor
İflâh olmuyor artık, işler sakat,
-aksıyor
Bilmiyorum; nasıl geçiyor bu zaman.

Bazan akşam olur, daha gün bitmeden
Bir zaman bakarsın, güneş tutulur,
-gözlerin tavuk karası
Tan ağarmaz, gün doğarsa doğsun,
Çarkı mı hızlanır,
-tekeri mi tökezler feleğin
Hesabını da hiç anlamam,
Nereden bileyim; nasıl işler bu zaman.

Neden, gönlü bu kadar genç,
Hem de sevmesini bilen çocuk,
Nasıl oldu da anlamadı, hayret!
Zamanın böylesine hoyrat ve küçük
Hesaplar peşinde koştuğunu.

Görüyorsun ya zaman, neler yapıyor insana,
Kan revan içinde kalıyor yüreğin,
-tam bir çark-ı hain;
-vesikalı takvime tükür gitsin!
-canı emiyor sanki sülüğün,
Nasıl düştüğün belli mi şu kuyuya?
-şimdi hesaplar tutmuyor.

Katilin ellerini görmez ki gözün,
Yüreğine inse, panayıra döner köyün
Sevdadan öleni de kimse bilmez.

Hangi yola baş koysan; çıkarı yok!
Ya bir cana hayran kalır da gönül,
Kereveti seyran eder,
Yahut umutlar dökülür denize,
Hepsi de ziyan olur.

Ha'di gel;
-belki de bir yolu var!
Ne zaman binerse binsin dönme dolaba iki sevgili;
Aynı çarkı döndürecek ya kural gereği,
Kaf Dağı'na bir çıkıp, bir inecek.

Dünya mı? Ne hınzır top!
-işini biliyor
-bırak keratayı,
-unut gitsin!
-zaten dönüyor.

25.09.2008 - 2009