Çark-ı Felek Şiiri - Sabri Özcan

Altı milyar yaşında bir su içtim
Her damlası hayat dolu sevinçti

Beş milyar yaşında ışık gözümü aldı
Suda güneş çoğaldı pırıl pırıldı

Dört milyar yaşında bir nefes çektim
Yeni gelmiş gibi dünyaya tazelendim

Üç milyar yaşında bir taşa oturdum
Zamanın bana ayırdığı koltuktu rahat

İki milyar yaşında toprağa bastım
Can eriği kopardım yeşil dallardan

Bir milyar yaşında bir kemik buldum
Dinazor mu Mamut mu bilemedim

Ellibin yıl yaşında bir mağarada kalmış
Tozlanmış son akşam yemeği bulaşıkları

Yirmibin yaşında bir yontma duvarda resimler
Çiçek ceylan ayı ve insan üzerinden geçtim

Onbin yaşında bir tapınakta dikili taşlar
Tanrıya şükran figürleri buğday taneleri

Yedi milyar yaşında ruhum daha yorgun
Sulardan ışıktan havadan tapınaklardan

Yaşını bilmediğim bir melek bana fısıldadı
Faniliği aşacak yalnız iman var aşka saklı