Çark, Çark, Çark Şiiri - Nebi Ünler

…..
Hiç kimseye demedim, haydi benim için
Göklerden fakirhanem, çile çukuruna sark…
Bilmem bu kaçıncı kırılan kalem, kırılır niçin?
Feleğin elinde dönmektedir, çark, çark, çark…
Ötüken ve Gökçen’edir uktem… Bir sancak biçin,
Uçmağ yoluna niyetim… Bir Bozkurttan olmamalı fark…
…..
Hayırlı taharriler, yazmış bir dost uzaktan,
Araştırdım, araştırma, arama, sivil polis demekmiş…
Elif Be Cim’i bilmem, tek korkum yanlış kucaktan,
Türklük sabrı Türkistan, kahra tespih çekmekmiş…
Türkçedir dilim… Kendime dinim… Tabiatım ocaktan,
Kapatıp gözlerimi mazimi taradım… Tek suçum sevmekmiş…
…..
Arapça dili bilmem, hiç ermiş tanımadım,
İlmin kapısı Ali’ye asilerden, gelmiş çoğu rivayet…
Tevrat, İncil sarmadı, hoca, imam, şeyh, aramadım,
Yanmaz kefen satanlardan, hoşluk vermez tilavet.
Dünya sürgününden, gurbet sürgününe alışamadım
Yılgın Yağmur’um kaza’m Kozan, Adana’dır vilayet…
…..
Karakütük-Yorkun Aşiyan, 19.04.23 Y.Y.