Çark Şiiri - Gürsel Cengiz

İçimizde
Yine erken erken
Sökerken şafak
Üzerimize kömür
Kokusu gibi sinen
Hüzün
Hadi topla
Al git sana ait neyin varsa
İçmeyeceğim

Eskiden,
Aşka dair şiirlere
Hecelere ağlardım
Şimdilerde sensiz
Ateşten gecelere

Düşlerimde
Kırmızı laleler gibi
Ala bele yanaklı
Kızlar geçiyor
Bir çoban kaval
Çalıyor
Kıvılcımlar, ateşler değil
Umut saçıyor kavaldan
Kekiği papatyası memnun
Kucak açıyor

Kum saati teklemeden
İşleyecek
Kaval, sessizliği çalacak
Koyunu, kuzuyu
Kurt

Kurdu
Soğuk namlular alacak
Ve şiirler kalacak sadece
Anlayacağız ki
Suyun yoktur ateşten farkı
Su ve ateş el ele
Böyle döndürecek
Hayat denen, devranı çarkı…

Gürsel CENGİZ