Senin olması gereken başkasını ,onunki başkasını ,diğerinin ki bambaşkasını, böyle pervasız bir paradoks işte sokuk sistem. Uyum sağlamak zorunda değilsin, zaten kimse sana sormuyor içine girerken, sen başkasını üzüyorsun o seni. Çarktan çekilirsen belki senin üzdüğünde üzülmeyecek. Çarktan çıkmanın tek yolu var ve onu konuşmaya gerek yok zaten. Ne yapalım çark sağlam bağlanmış iki farklı demire. Ben ve sen,döndürüyor rüzgar zaten. Yangın çıksada bazen, olan rüzgar büyümeden söndürüyor olabilecek ihtimalleri...
“Geziyorum uzakta
Arar gibi bir başkasını
Ama belliki kalp ırakta
Bekliyor bir başkasını...”
Kayıt Tarihi : 26.4.2018 21:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!