uçsuz-bucaksız yeşil bir yayladayım
kentlerden kopup geldiğim yalnızlığımda
gene yalnızımdır ya
yeşiller eşlik eder bu sefer
yanık yanık gelir kulağıma
gönül duygulu üflediğim
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Gerçeketen şiirlerin güzel ve etkileyici.Ben de yazdığım şiirlerin senin şiirlerin gibi görülmesini istesem ne yapmam gerekir.Bu konu da bana yardımcı olabilirmisin lütfen...!
mükemmel anlatım, ne güzel duygular, gönlüne sağlık dost.
Ahmet Arif'i kokladım sanki, sağlam şiir...
hiçbiryere sığamayyon şule can, napcez seni, bence geçiş dönemi çocukları tüm sıkıntıyı çeker sen de kader mi desem, talih mi desem birine küs, ama lütfen iki arada bir derede uzun süre kalma
tebrikler...yaylanın serinliğini ve tüm güzellikleri yüreğimde hissettim...
geldiğimiz yerleri hatırlattın bize..teşekkürler Şule...bir garip hüzünle,buruk bir heyecan yaşattın..yüreğine sağlık...
Şiirdeki hüznü derinden hissettim. 'Yaylalara çıkardık bir zamanlar' adlı şiirimde zamanı delip de başka bir evrene geçişimizden söz etmiştim. Kentsel yaşamdı o evrenin adı ama bizleri YaylaKent'li olmaktan kurtaramıyordu. Bu güzel şiir için teşekkürler Sevgili Şule......
Dogada gezdirdin beni... bu ne hos, bu ne guzel bir siir...
Dogada gezdirdin beni... bu ne hos, bu ne guzel bir siir...
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta